>> Verhalen

Ik ben vandeweek voor de eerste keer in Londen naar een concert geweest. Het was het fijn om er sinds twee maanden weer uit te zijn. Ik had er daarom ook al een paar weken naar uitgekeken

Voorafgegaan door de “Iration Steppas” verscheen rond de klok van negen George Evelyn, het brein achter Nightmares on Wax, ten tonele. De reggaebeats die het publiek hadden opgewarmd maakten plaats voor de meer triphop georienteerde beats van Nightmares on Wax.

Kippenvel! De eerste paar minuten van het concert waren geweldig met de opener ‘Les Nuits’. Met onder mij de houten vloer die trilde kwam al snel de gedachte naar boven: “die bas moet je niet horen, die moet je voelen!”. Minpuntje was dat die bas toch echt verkeerd stond ingesteld. Deed de kwaliteit geen goed Gelukkig had ook de technicus dat in de gaten en werd het probleem een tijdje later verholpen.

Het tweede nummer maakte veel goed met vocalist Ricky Rankin die het publiek opvrolijkte met zijn zeer aanstekelijke intro waarin hij de melodie meefluit. In de daaropvolgende nummers deden de wonderschone zangeressen Sara Garvey en Chyna B een duit in het zakje.

Helaas was meneer Evelyn niet zo geweldig als ik had verwacht. Af en toe haalde hij het in zijn hoofd om een nummer af te wisselen met een plaatje dat niet binnen het nummer paste Daarmee bracht hij de zangeressen in verlegenheid die er ineens een beetje verloren bij stonden.

Het publiek had er blijkbaar toch nog veel plezier in. Het blijft natuurlijk geweldig om bij de intro van een nieuw nummer te zien dat de mensen om je heen de muziek meteen herkennen. Het feest van herkenning kan niet groot genoeg zijn En om mij heen kon ik uit flarden van sommige gesprekken opmaken dat de songs van Nightmares on Wax tot hun favoriete nummers behoorden. Daar moet ik Nederland nog iemand voor tegenkomen!

Ik houd het toch even bij de muziek op CD. Een leuk concert maar de kwaliteit op het album is toch stukken beter. Ik heb de genoegens van mijn avond dan wel niet uit het optreden kunnen halen maar het was zeker de moeite waard om de muziek live te horen. Want ondanks het matige optreden heb ik me (net zoals de rest van het publiek) met dansen goed vermaakt

Fotos vind je hier: http://www.mathijsinlonden.nl/photos/now/