Drukke week achter de rug
De afgelopen week heb ik heel wat werk verzet. Morgen wordt het programma dat ik gemaakt heb voor het eerst gebruikt.
Het systeem dat door Tigerteam ontwikkeld wordt is in gebruik in één van Engelands grootste ziekenhuizen. Op enkele afdelingen wordt het systeem gebruikt om de vitale gegevens van patienten te registreren. Een paar weken geleden is door het ziekenhuis besloten dat de volgende stap van het proefproject kan worden uitgevoerd: ‘paperless’.
Dat gaat morgen gebeuren: de vitale gegevens van patienten zullen worden geregistreerd zonder dat er pen en papier aan te pas komen. Zusters op de betreffende afdelingen hebben ondertussen routine in het invoeren van zaken als temperatuur, bloeddruk, pols en ademhaling op een PDA. Tot voorkort werd dubbel werk uitgevoerd want voor de zekerheid werd alles genoteerd op papier.
De grote stap naar ‘paperless’ vraagt nogal wat van het systeem. Het systeem is afhankelijk van een goed werkend netwerk en centrale computer. Helaas hebben zich al enkele keren problemen voorgedaan omdat het ziekenhuis zijn zaken niet op orde had. In dat geval werden de zusters gevraagd om altijd een afdruk te maken van de gegevens die zijn genoteerd.
Indien het systeem zijn werk niet kan moeten de zusters worden geinformeerd. Roy heeft mij gevraagd een programma te maken dat het (draadloze) netwerk en de centrale computer in de gaten houdt. Dit programma zal geinstalleerd worden op een mobiele telefoon. In het geval dat problemen zich voordoen worden de juiste personen direct via een SMS gewaarschuwd.
Hieraan heb ik de afgelopen twee weken mijn handen vol gehad en afgelopen vrijdag hebben Roy en ik een geslaagde test uitgevoerd. Daarmee is het programma klaar voor gebruik. Of het ook in het ziekenhuis goed werkt zal morgen blijken 
Ondanks dat ik met plezier het geheel in elkaar heb gesleuteld heeft het voor de nodige kopzorgen gezorgd. Ik heb gemerkt dat dat onbewust heel wat invloed heeft gehad op mijn dagelijkse reilen en zeilen. Het rare is dat je dat achteraf pas in de gaten krijgt: een berg schone was die nog gestreken moet worden, uitgestelde taken die opeens om aandacht vragen, een berg papier op je bureau die alleen maar aan het groeien is en vooral weinig aandacht voor anderen om je heen. Het lijkt wel alsof je helemaal gefocussed bent op dat ene. En voor al het andere ben je er met je gedachten maar half bij. Ik ben weer toe aan wat anders 