>> Verhalen

Als je er op gaat letten wordt er hier in Londen ontzettend veel gevloekt. En het is de normaalste zaak van de wereld. Bij The Apprentice lieten ze de winnares zien in een één minuut durende filmpje waarin ze zeventwintig keer het woord “Fucking” gebruikte. En dat terwijl de 26-jarige Michelle toch al een paar jaar meedraait als Telecoms Consultant voor enkele Britse multinationals.

Thuis kunnen de Australiers zich goed gedragen maar Scott daarentegen is weer een klasse apart. Afgelopen week werden we wakker omdat hij in zijn slaap zat te schelden (kan die jongen ook niks aan doen). Vooral tijdens voetbalwedstrijden is het een genot om naar hem te luisteren. Hij spreekt recht vanuit zijn hart

En dan de onderbuurvrouw. Als er iemand een slecht voorbeeld geeft is zij het wel. In elke zin moet zij het woord “Fucking” gebruiken. En je zou toch verwachten dat ze op haar woorden let in het bijzijn van haar kinderen. Maar niets is minder waar. Contstant krijgen die kinderen schuttingtaal om de oren en het kan niet anders of schelden zit hen in het bloed.

Volgens mij is hier in Engeland een enorme tegenstelling te vinden in taalgebruik. Enerzijds de upperclass die zo bekakt mogelijk Engels spreekt en anderzijds is er een enorm aantal mensen (work class) die zich zou moeten schamen voor het taalgebruik. Opvoeding speelt hier een grote rol. Ook al heb je op professioneel gebied heel wat bereikt, het is moeilijk om je achtergrond te verbergen.

Kelvin (hij komt uit Australie en werkt in het onderwijs) zei: “Wij moeten hier de kinderen maar eens fatsoenlijk Engels leren”. Ik ben het helemaal met hem eens. Er mag best wat veranderen.