Weekendje Gloucester
Zes Australiers en één Nederlander. Met z'n zevenen zijn we een lang weekend naar Gloucester geweest om het kaasrollen te kijken.
Met Ben, Natasha, Kelvin, Peta, Kevin en Cherie zijn we in het laatste weekend van Mei naar Gloucester geweest om het kaasrollen te kijken. Verder hebben we de Gloucester Cathedral bezocht en gevist bij de Bibury Trout Farm.
Zaterdagochtend bijtijds opgestaan en afscheid genomen van Gerard, Marieke en Rolf die nog enkele dagen bleven logeren in mijn appartement. Via de metro naar Heathrow airport om de huurauto op te halen. Ondertussen kennis gemaakt met Cherie en Kevin, de vrienden van Kelvin en Peta. Na ons in de auto gewurmd te hebben (vooral de bagage speelde ons parten) zijn we de snelweg op gegaan. De eerste stop was bij Windsor castle waar we hebben geluncht en een korte blik hebben geworpen op het kasteel. Vanwege het slechte weer hadden we geen zin om er veel tijd te besteden en zijn we doorgereden naar Gloucester. Enkele uren later kwamen we aan bij ons hostel, hebben we de spullen gedumpt en zijn bij een restaurantje aan het water gaan eten. De eerste dag sloten we af met een spelletje kaart op onze kamer.
De tweede dag hebben we gebruikt om enkele dingen in de omgeving te bezoeken. We hebben een ouderwetse stoomtrein gezien, helaas niet meegereden vanwege drukte, een renbaan voor paardenraces (prachtige omgeving) en een visboerderij bezocht en enkele vissen gevangen. Die prestatie staat op naam van Kelvin, die het kunstje in Australie al onder de knie had. Plan was om de vissen tijdens een barbecue te verorberen. Tegen het einde van de middag reden we richting de “Cooper’s Hill”, de heuvel waar een dag later het kaasrollen zou plaatsvinden. Natuurlijk konden we het niet laten om de tocht naar boven te maken. Dat was een hele klim maar eenmaal boven aangekomen konden we genieten van het prachtige uitzicht!
Toen weer terug naar beneden: rustig aan of zo snel mogelijk? Ik had in gedachten om de eerste tien meter eens te kijken hoe snel ik kon gaan. Maar daar had ik me even vergist, ik kon niet meer stoppen. De anderen (ondertussen weer beneden) vermaakten zich beneden toen ik half vallend naar beneden gleed. Ik was al lang blij dat ik een route had gekozen die me vrijwaarde van brandnetels en distels. Benden aangekomen stormde ik af op de balen stro die me tot een snelle stop dwongen. Blij dat ik heelhuids beneden was aangekomen keek ik lachend naar de rest. Die waren enthousiast geworden: “Mathijs, ga je morgen meedoen met de race?”. Ik bedankte vriendelijk met het weerwoord dat er vast gekken genoeg waren die nog meer risico namen dan ik.
Dat bleek wel toen we de dag erop een plaatsje hadden gevonden ergens halverwege de heuvel. Twintig roekeloze mannen
Na het kaasrollen heeft Kevin een barbecue aangestoken en hebben we bij de kofferbak van de auto een heuse picknick gehad. Met paraplu erbij want het weer was nogal veranderlijk die dag.
Fotos vind je hier